laugardagur

Maddaman


Friður sé með yður. Ég er orðin prestfrú og líf mitt hefur að sönnu tekið stakkaskiptum. Ég er alveg brjáluð í bakstrinum og gusa út úr mér marmarakökum og marengstertum. Gestgjafinn búinn að hafa samband og allt. Ég drekk bara súkkulaði með rjóma, te í algeru hallæri. Geng um með bleikrósótta svuntu og í skynsamlega háhæluðum skóm. Set alltaf á mig rauðan varalit. Búin að skipta út sófasettinu fyrir lekkera stóla með rauðu plussi og brydderingum.
Nei, annars. Það er ljótt að skrökva. En ég hef ótrúlega gaman af erkitýpum þannig að það er aldrei að vita nema ég reyni að tileinka mér eitthvað af ofangreindu með árunum. Gerði meira að segja heiðarlega tilraun með rauðan varalit í vikunni. Þangað til Haraldur Bolli fjögurra ára klessti honum vandlega á sig og drap hann. En það var þess virði því Halli var betri með hann en ég.
Annars var vígslan og veislan með afburðum vel heppnaðar og skelli ég einni mynd af séranum mínum stuttu eftir athöfnina okkur öllum til skemmtunar.